Więzienie na Radogoszczu

        Dziś opowiem Wam o słynnym budynku, który znajduje się blisko skrzyżowania ulicy Zgierskiej i Sowińskiego. Chodzi oczywiście o dawne hitlerowskie więzienie, które powstało  tam w lipcu 1940 roku .  Przed wojną w tym miejscu znajdowała się fabryka włókiennicza Samuela Abbego, Niemcy jednak przekształcili to w  męskie więzienie.

         Warto również powiedzieć że w tym miejscu oprócz męższczyzn znajdowały się kobiety, lecz rzadko. Więźniami byli Żydzi, jeńcy z armii rosyjskiej. Lecz najczęściej do tego miejsca trafiali polscy męszczyźni. Do tego miejsca trafiało się za różnego rodzaju przewinienia, czyli generalnie za łamanie prawa jakie zostało ustalone. Chodzi oczywiście o działanie w konspiracji, nie słuchanie rozkazów niemieckich oraz za ucieczke z robót w Rzeszy.
Dokładnie nie jest znana liczba ludzi, jakie przewinęły się przez to miejsce, wiadomo jednak, e warunki były straszne. Nie były tam dokonywane jakieś masowe egzekucje,`lecz ludzie umierali z brak pożywienia i ogólnie panującego brudu. W miejscu tym siedziały również postacie jak przedwojenny prezydent Łodzi Rżewski, czy brat Feliksa Dzierżyńskiego.


          Wielka masakra jakiej dokonano w tym miejscu odbyła się z nocy z 17 na 18 stycznia 1945 roku. Hitlerowcy czuli już, że zbliżają się wojska rosyjskie i w obawie przed represjami zaczęli mordować i zabijać, gdyż nie chcieli zostawić po sobie śladów spalili więzienie wraz z bezbronnymi ludźmi. Szacuje się, że w czasie tej masakry zginęło 1500 osób.
Obecnie znajduję się tam muzeum poświęcone ofiarom tej tragedii.

                                                    Więzienie na Radogoszczu w Łodzi

Maurycy Poznański

                Witam Was wszystkich po długiej przerwie. Dziś opowiem Wam trochę o jednym z synów  Izraela Poznańskiego, nazywał się on Maurycy. Urodził się w Łodzi w roku 1868 roku a zmarł w 1937. Można o nim mówić wiele rzeczy, ale na pewno był wielkim patriotą, kochał Polskę i oczywiście Łódź.

           
                 Maurycy Poznański był przede wszystkim synem Izraela twórcy potęgi Łodzi. Potomek wielkiego fabrykanta miał oczywiście dużo łatwiejszy start niż inni ludzie mieszkający w naszym mieście. Spółka ojca była oczywiście firma rodzinną i Maurycy zajmował w niej oczywiście ważną pozycje. Jego żoną była Sara z domu Silberstein, córka bogatego łódzkiego przemysłowca. Syn Izraela był również jak już wspomniałem był wielkim polskim  patriotą. Uczestniczył w konferencji pokojowej w Paryżu w 1919 roku, gdzie po latach niewoli Polska uzyskała ponownie niepodległość. Za zasługi dla ojczyzny otrzymał w 1931 roku Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski oraz Złoty Krzyż Zasługi.
Maurycy Poznański działał w wielu towarzystwach, organizacjach oraz związkach politycznych. Fabrykant ten był również współwłaścicielem Expressu Łódzkiego oraz w 1903 roku został wybrany prezesa Łódzkiego Towarzystwa Teatralnego.


                 Na sam koniec warto dodać, że miał on duży wpływ na zmiany pozytywne w naszym mieście, pozwalał mu i pomagał się rozwijać. Wraz z żona mieszkali w pięknym pałacu na ulicy Więckowskiego 36. Został zbudowany na polecenie jego ojca w 1896 roku.

                    Pałac Maurycego Poznańskiego na ulicy Więckowskiego 36 w Łodzi(obecnie Muzeum Sztuki).